Mehmed Zâhid Kotku, kemâli, şekil ve surette aramaz. Ona göre, sakal, bıyık, cübbe, şalvar, sarık gibi şekli görüntüler birer zâhirî kalıptır. Bu kıyafetlerle görünen kimselerin olgunluğu için, kalbin ve gönlün temizliği elzemdir. Bununla birlikte az yemek, az uyumak, az konuşmak ve uzletle birlikte zikrullahı sürdürmek[1], kemâlata ulaştırır. Ayrıca kâmil ve erdemli insanların meşru hizmetlerinde kusur etmemek, onların hallerini örnek almak, Hakk’a yakarış ve niyaz ile iltica etmek matlup olan hareket ve eylemlerdir. Nihayetinde de şöyle dua edip yalvarmak esastır: “Bir göz açıp yumacak kadar da olsa beni bana bırakma ya Râbbi!”[2]diye yalvarmak.[3]

            Kemâlata ulaşmak isteyen bu arzusunu gerçekleştirmek için birtakım vazifeleri yerine getirerek Hakk’ın ve Rasülü’nün (s) yoluna bağlanmalıdır. Kotku, imanın kemâlinin nelerle gerçekleşeceğini şöyle sıralar:

            1.Sünneti seniyyeye bağlanmak.

            2.Bu uğurda her türlü fedakarlıktan kaçınmamak.

            3.Cömertlik, şecaat ve adalette yarış yapmak.

            4.Dünya zevklerine iltifat etmeyerek zühd ve takva sahibi olmak.

            5.Peygamberimize her gün salat ü selam okumak.

            6.Mekruh, müfsit ve haram şeylerden son derece kaçınmak.

            7.Günahlardan kaçmak ve korkmak emanete riayet, vefa ve sadakat İslâm’ın şiarlarına bağlanmak

            8.Emanete riayetsizlik, ahde vefasızlık, hayasızlık ve sadakatsizlik insanın feyzine ve imanın kemâline manidir.

            9.Mübah olan şeylerden günah olmasa da günah olmasa da nefsin arzularına meyletmek dervişana yakışmaz.       Dervişlik demek, nefse muhalefetle birlikte üstadının emrine uyup sözünden dışarı çıkmamaktır. Onun arzularını kendi arzuları üzerine daima tercih etmektir.[4]

            Rehber olacak üstat ve şeyh burada önem arzetmektedir. Hakiki üstatları ve gerçek şeyhleri bulmak bir sorumluluktur.

Yorumlar