Süslü dünyanın putları, kendisine tapacak köleler ararken, büyük bir aldanışın habercisi olmaktadırlar. Dünyada var olanlar, nihayetinde insan içindir ve onun emrine verilmiştir. Ebedî ahiret yurdunun mekânı/‘tarlası’ dünyadır. Dolayısıyla dünyada bahşedilenlerden kaçarak ruhban hayatını tercih etmek övülen bir hal değildir. Dünya hayatı, hayırsız ve faydasız bir âlem olarak görülmez. Hayırlı mal ve servet, en yüksek iyiliğin kapılarını açarak marufun yayılmasına hizmet edecektir. Hayırlı malın karşılığı hayırlı amelle sonuçlanır.

09.05.2019

Dinin ve kutsalın yaşandığı camilerin ihtiyaç halinde inşaları, kendi sınırları içerisinde anlam kazanmaktadır. Ülkemizin birinci şehri ve Osmanlı’nın payitahtı olan İstanbul’a, daha doğrusu Taksim’e cami yapılıp yapılmaması yirminci yüzyıl Türkiye’sinin siyasileri ve aydınları arasında uzun ve hararetli tartışmalara sebep olmuştur. Onun akabinde sanat merkezinin yenilenmesi münakaşaları mabet ve kültür merkezi binalarının inşaları gibi konular, ülkenin en önemli tartışma konuları haline dönüşmüştü. Liberal/seküler ve İslâmcı/muhafazakâr arasındaki bakış açısı farkı, kendi içerisinde tutarlı bir yere oturtulabilir. Ancak bu tartışmanın İslâmî hassasiyetleri öne çıkanlar arasında sürdürülmesi şaşırtıcı ve ilginçtir.

04.05.2019

Son onlu yıllarda, yeni nesildeki ve daha da önemlisi gençlerdeki bozulma ve dejenerasyon gerçekten kaygı verecek düzeylere ulaşmıştır. Pizza, cips ve hamburgerle beslenen; kola ve enerji içecekleriyle susuzluğunu gideren bir neslin milli ve yerli olma imkânı var mıdır? Yemek kültürü deyip geçemeyiz. Kadim medeniyetler, kendi mutfaklarını ve yemek kültürlerini oluşturan toplumlar ve devletlerdir. Starbucks’tan kahve içip, Mc Donalds’tan hamburger yiyen gençleri, Netflix’ten izlediği film ve dizilerle pompalanan/zerkedilen dünyanın hâkim kültürel modelleri yetiştirmektedir. Gençlerimizin yetişmesinde, okul, aile ve çevrenin katkısı minimum seviyelere kadar inmiştir.

25.04.2019

Faydalı ilim arayıcıları âlimler, insanların iyileridir. Onların ölmesi, âlemin ölmesi demektir. Âlimlerin sapması ve bâtıl yoluna girmesi, toplumu/ümmeti ifsat sarmalında yok eder, bitirir. O âlimlerin en yücesi, ilmiyle gururlanmayan ve menfaat ilişkisi içinde kaybolmayan; hâsılı ‘bilmediğini bilen’dir. İlmi, bilgisi, marifeti olmayan, kaba ve sert davranışlı câhile gelince; o, bir başka açıdan inanç, söz ve fiilleri müspet/yetkin olmayan kişidir. Her şeyi bildiğini zannetmesi, çıkar ve menfaati öncelemesi, câhilin en önemli vasıflarındandır. Her şeyin kendisi için var kılındığına inanan câhil, narsist kişiliğiyle kendisinden sürekli bahsedilmesinden büyük hazlar alan bir zavallıdır.Ukala, kompleksleri içinde varlık kazanmaya çalışan, ancak alaycı karakteri ile başkalarına zarar veren ciddiyetsiz kişi; sıradan ve önemsiz üstünkörü bilgisiyle filozofluk taslamayı maharet sayan dengesiz insandır.

20.04.2019

İlim yolculuğuna çıkan kimse, öncelikle zühd sahibi olmalıdır. Dünyevî çıkar ve menfaatler, ilimle bir araya gelmez. Zira aşırı dünyevileşme, ilmin düşmanıdır. İlim adamı, dünya nimetlerine aşırı derecede kapılmayan kanaatkâr insandır. O bilir ki, asıl zenginlik bilgi ve gönül/kalp zenginliğidir. Dolayısıyla amaç haline getirilmeye çalışılan her türlü maddî güç, ilme ulaşmayı engelleyen bir çengel ve zincirdir. Sabır, ilim tâliplisi için bir pusuladır. Yönü ve istikameti bulmanın formülü, çalışılan saha ve konuda sebat etmektir. Bir konu ve problem üzerinde son sınırlara kadar ulaşılmadan ve kapasite/potansiyel kullanılmadan, araştırmada istenilen ve beklenen hedeflere ulaşılamaz. Onun için ‘güzel sabır’ ve onu takip eden şükür, bilinmeyenin öğrenilmesine ve öğretilmesine kapı aralar. Bilinmeyeni keşif, yanlış bilineni düzeltme, ancak sabrın genişliğine teslim olmakla elde edilir.

11.04.2019

Latin dünyasının bilim alanında referans verme alışkanlığı yoktur. Ancak Müslümanlar, bir bilgi, fikir veya icadın kime ait olduğuna bakmaksızın, kaynaklarını ve referanslarını doğru bir şekilde vermiştir. Bilim ahlâkı açısından bakıldığında Avrupa bilim aklı, saldırgan ve kışkırtıcı bir üslup kullanmaktadır. Sezgin, 16. yüzyıl literatürünün büyük bir ‘küfürbazlık’ içerisinde olduğunu söylemektedir. O, tenkitlerden ziyade ‘küfürbazlığın’ hâkim olduğu Avrupa bilimindeki, “o sersem adam”, “o, hiçbir şey bilmez adam” gibi eleştirileri aktarmaktadır. Müslüman bilim aklı ise, müspet eleştiriler yöneltmektedir. Zira tenkit ahlâkının kaynağında Allah korkusunun tesirleri bulunur.

03.04.2019

Oryantalistler, Müslüman ve Yunanlı bilim insanlarını karşılaştırdılar. Ön yargılı ve peşin fikirli bir kısım oryantalistler, Müslümanları bilim sahasında hiç görmediler. Ancak insaflı oryantalistler, iki uygarlığın mensubu bilim adamlarının farkını belirtmeyi bir borç bildiler. Örneğin, Alman oryantalist Wiedemann, 1917 yılında Erlangen Üniversitesi rektörlüğünün açılış töreninde ‘Müslümanların Bilimler Tarihindeki Yeri’ konulu bir konferans vererek şunları söylemektedir: “Yunanlıları okuduğunuz zaman onların aletlerinin nasıl ortaya çıktığını kolay kolay anlayamıyorsunuz, kendinizi zorluyorsunuz. Fakat Müslümanlara gelince Müslümanlar merhale merhale veriyorlar ve onların heyecanlarını, duydukları sevinci bile hissedebiliyorsunuz.”

28.03.2019

Prof. Dr. Bayram Ali Çetinkaya 29 Mart 2019 tarihinde Erdemli Nesil İslami Düşünce Akademisi'nin gerçekleştireceği seminerde "İslam Düşüncesinin Gelişim Evreleri ve Özgünlüğü” başlıklı bir konuşma yapacaktır.

27.03.2019

İslâm bilim tarihçimiz Fuat Sezgin ve çağdaş âlimlerimizden Muhammed Hamidullah (Brockelman’ın vefatı ile ilgili yazdığı makalede) insaflı oryantalistleri şükranla anmaktadırlar. Hatta bir Müslüman âlim olarak Hamidullah, Brockelmann’a Fuat Sezgin’e Arap-İslâm Bilimleri Tarihi (GAS) eseri nedeniyle verilen Faysal Armağanı’nın öncelikle Brockelmann’a verilmesi gerektiğini söyleyecek kadar bazı oryantalistlerin hizmetlerini takdirle hatırlamıştır: “Brockelmann'ın hayatı, birçok bakımlardan ders teşkil eden ve gerçekten de örnek alınıp izinden yürülebilecek taraflara sahiptir. Adı tamamen bir ilmi kucaklamış, ilme mal olmuş büyük âlimlerden biriydi. Bir Müslüman kimse bakımından Brockelmann, sadece bir konuşma dili olarak kalmayıp aynı zamanda bir yazı dili (edebiyat dili) olarak da gelişen Arapça ile kaleme alınmış ilk örneklerinden itibaren verilmiş bütün Arapça edebi mahsullerin tam bir listesi manasına da gelmektedir..."

24.03.2019

1967 yılında, Arap İslâm Bilimler Tarihi eserinin birinci cildi yayımlanır. Eseri görüp inceleyen oryantalist ekip, kitabın basılmış hâlini gördükten sonra bir toplantı daha yapıp, ‘bizim devam etmemize lüzum yok’ diyerek komisyonu lağvederler. Alman bilim insanlardan Gerhard Anders, eserin başarısı karşısında hayranlık içerisinde şunları söylemeden edemez: “Şahsen onun kadar istikametli ve bütün hayatını sadece bilimsel çalışmaya adayan çok az kişi tanıyorum. Sezgin bu zor işi tek başına başardı. Sahip olduğu o kadar kapsamlı malzemeler vardı ki, Brockelman’ın sınırlarını aşmıştı. Birunî, Kindî, Fârâbî, İbn-i Sinâ gibi isimleri, Brockelmann gibi sadece bir yan konu olarak ele almayı uygun ve yeterli görmüyordu. Başta fen bilimleri olmak üzere bütün bilimleri belirli disiplinler altında ele almaya karar vermişti.”

21.03.2019